Bilindiği gibi yalnızca olanaksız olan şeyler bağımlılık yaratıcıdır.

Ergen çocuğun yaşadığı temel açmazlardan biri de sadece kendi denetiminin ötesinde olan nesneye güvenebileceğini keşfetmesidir.

Ergen, temelde kendini tecrit eden kişidir. D. Winnicott

Çok uzun süre beklediğimiz insanlardan keyif almak güçtür.

Agorafobisi olan kişi, açıklık bir alana geldiğinde, … , kötü bir şeyin; bir zihinsel durumun diğeriyle ya da bir arzunun bir başka arzuyla değiştokuşundan korkar.

Yani agorafobisi olan kişi, mekanın ne amaca hizmet ettiğini ya da kendisinin bu mekanı hangi amaçla kullanmak istediğini bilmektedir.

Yolcular kabul etseler de, etmeseler de ölüme doğru seyahat etmektedirler. Freud

Annesini fazlasıyla beklemiş olan bebektir ölüme doğru seyahat eden; çünkü başında kimse olmayınca bebek bedenin yalnızlığına hapsolmuştur.

Özne hep talep etmekten başka bir şey yapmamıştır; aksi takdirde “ayakta kalamazdı”; bizlerin yaptığı sadece işi kaldığı yerden sürdürmek. J. Lacan

Başka bir deyişle psikanaliz bizlere, yanıtları nasıl ve ne için kullandığımızı, neye razı geldiğimizi gösterir.

Bilgi arzuya dairdir; neyi istediğimize ve neleri kaçırdığımızı düşündüğümüze dairdir ve arzu daima bir talep biçimine bürünür.

Bebeğin ağlaması yorumlanmak zorundadır ve yorum geri tepebilir.

Küçük çocuğun bakış açısından dil, ötekilerin kullandığı bir şeydir, hatta ötekilerin ta kendisidir.

Tüm yetersizliklerine karşın dil, çocuğun talep etmesinin en iyi yöntemidir.

Freud’un kullandığı dilde nevroz, ne istediğini bilmemenin bir yoludur; bir dili öğrenip sonra unutmaya benzer.

Psikanaliz, tanımı gereği, hiç varolmamış, sözcükleri aşan bir şeyi değil, kaybedilenleri kazandırır.

Nevrotik, çeşitli yetenekleri olan ama kendince geçerli nedenlerle bunları kullanmayan kişidir.

Örneğin bir istek, bilebileceğimiz değil de ancak deneyebileceğimiz bir şey, bir olgu değil bir deney olamaz mı?

Aynaya bakan kişi kendini daima bakarken görecektir.

Yetersizliklerimizin mahvımıza neden oluşu trajedi, bunların tadını çıkarışımız ise komedidir.

Psikanalist, her insanın eldeki insan tanımlarını yenileyebileceği, bu tanımları tehdit edebileceği gerçeğini kabullenmek zorundadır.

Yabancı, seni yabancıya dönüştürerek, kendin olmanı sağlayan kişidir.
Edmond Jabes

Uzak ya da tuhaf bulduğumuz her şey aslında rahatsız edici derecede yakınımızdadır.

Bastırılmış bilinçaltı davetsiz misafir olabilir ama hasta da daha misafirperver olmayı öğrenebilir. (…) Analist iyi bir ev sahibi gene de herkesi herkesle tanıştırır.

Kabul edilemez olan bir yere kadar bilinebilir; kavranamaz olanın ise sadece varlığı kabul edilebilir.

Kişiler karşılarındakinin inkar edilmiş sesiyle konuşurlar.

İstediğim şey istemeyi olanaksız kılar; bildiğim şey bilmeyi olanaksız kılar.

Sartre’a göre kendini bilmek bir tür kötü niyettir.

Tekrarlama diye bir şey yoksa –böyle bir şeyin varlığına inanmaktan vazgeçersek- geriye bilinebilecek bir ben kalır mı?

Anababa ne denli yaratıcı ya da hoşgörülü olursa olsun sonuçta çocuk (ve anababa) anababanın yorumuna, bokun atılacak bir şey olduğu görüşüne boyun eğer.

Rüya her zaman onun hakkında söyleyebileceklerimizden daha fazla, daha başka bir şeydir ve bu açıdan bizi hep kendi kendimizle eşit olmadığımız gerçeğiyle yüzleştirir.

Bütün içtenliğimle inanıyorum ki eğer bir insan kendisininkinin yanı sıra birçok hayat daha yaşamasaydı, kendi hayatını da yaşayamazdı.

Bir işi gerçekten yapmak kadar sınırlayıcı bir şey yoktur. P. Valery

Tüm savunmalar, gelip geçici olana karşı savunurlar.

Talep edilen doyumun hazzı ile gerçekte elde edilen haz arasındaki fark, ulaşılan hiçbir konumda durmaya izin vermeyen itici gücü temin eder.

Başkaları için bir nesne olabilmek, dehşet olduğu kadar özgürlük de içerir.

Anababanın cinsellik yaşıyor olmaları onların cinselliği bildiği anlamına gelmez.
• Cinsellikte kendimizi kaybettiğimiz için nerede olduğumuzu bilmek isteriz.

Kategorilerle cinselliği tedavi etmek yerine pekala cinselliği kategorizasyonun modern tedavisine dönüştürebiliriz.

Tabii ki bir semptom daima bir inanmışlık demektir.

Tek bir tanrıya duyulan inançla birlikte, kaçınılmaz olarak dinsel tahammülsüzlük ortaya çıktı.

Gerçeklik, teslim olduğumuz, sadomazohist ilişki kurduğumuz bir şey haline gelir.

Bu bağlamda, hazzın, ıstırabın aksine, bizlere dayatılamayacağını hatırlamamız gerekir.

Aslında Freud açısından, yaptığımız şey, inanmak değil istemektir, her şeyden çok da inanmayı isteriz.

Gerçeklik, istekle iyileştirilmesi olanaksız olan şeydir.

Çocuk babaya inanır –ama çocuğun babada neye inandığı tam anlamıyla belirtilmez- ve aynı biçimde, yetişkin de, büyümekten fazlasıyla korktuğu için tanrıya.