Boşanma; tıpkı evlilik gibi bir durumdur. Karı-koca olma durumunun sona ermesidir. Zaman zaman ebeveynler bile bu durumun tam olarak ne olduğunu idrak edemezken, çocukların kafasının karışması, durumun anne-baba olmak ile ilişkilendirilmesi tabi olabilecektir.
Çift boşanmaya karar verdiğinde doğru olan, süreç bitene kadar aldıkları kararı çocuklar dahil ailelere açıklamamak olacaktır. Çocuk zaten geçen süreçteki tartışmalar, kavgalar, kırgınlıklar ve tatsızlıkların ve işlerin yolunda gitmediğinin farkındadır, sadece sebepleri bilemez. Çocukların bir kısmı bu durumdan kendilerini suçlama eğilimindeymiş gibi görünse de, her çocuk boşanmadan kötü etkilenecek, “sorunlu çocuk” olacak, dersleri kötüleşecek gibi genellemeler yapmak doğru olmayacaktır. Ancak bu konuda hassasiyet gösterilmesi gereken bir takım noktalar vardır.
Boşanmış anne baba bu durumu mutlaka çocuğa söylemelidir. Çocuğun yaşına bağlı olarak kullanılacak cümleler farklılaşsa da temelde evliliğin bittiği, artık karı-koca olmadıkları ama hala onun anne-babası oldukları ve onu sevdikleri söylenmelidir. Artık birbirini mutlu etmeyen ve anlaşamayan yetişkin kadın ve erkek evli olmak istemezler ve ayrılırlar, bunun çocukla hiç alakası yoktur.
Çocuk bu duruma tepki vermemiş, önemsememiş gibi görünebilir; ancak hissettiği bir takım duygular, korkular ve endişeler olabilir. Çocuk evden ayrılan (örn. Baba) ebeveynden sonra diğer ebeveyni de kaybedeceğinden, onun da gideceğinden endişe duyabilir. Hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağından, okulda ona çok soru sorulacağından korkabilir. Zaman içerisinde düzene giren görüşme gün ve saatleri, alınan yeni kararlar ve yapılan programlar, çocuğun bu endişelerinden yavaş yavaş kurtulmasına yardımcı olacaktır.
Anne-babalar bir araya geldiğinde gereksiz bir tiyatro içine girmemelidirler. Olduklarından daha iyi görünmek, eskisi gibiymiş gibi davranmak, çocuğu umutlandıracak, durumu … Devamı